Nasalanta ng bagyo, nagreklamo matapos bigyan ng ticket dahil nakasoot ng tsinelas

 


Isang netizen ang hindi napigilang magpahayag ng kanyang pagkadismaya matapos siyang sitahin ng isang traffic enforcer dahil sa hindi pagsusuot ng angkop na kasuotan habang nagmamaneho ng motorsiklo. Sa kanyang post sa Facebook, ibinahagi ni Jecs Evangelista ang larawan ng tiket na natanggap niya mula sa Valenzuela City Traffic Management Office. Nangyari ang insidente habang siya ay naka-shorts at tsinelas lamang, isang sitwasyong kanyang ipinaliwanag na bunga ng pagkasalanta ng kanilang mga damit at gamit dahil sa baha.


Sa kanyang paglalahad, sinabi ni Jecs, “Grabe naman, mga wala namang konsiderasyon. Naghahakot kami ng gamit dahil nga nabaha kami. Tapos imbis na tumulong kayo magsimula ng clean up drive, ang una n’yong naisip na gawin, mag-checkpoint???? Totoo??? Malamang marami kayo mati-ticketan ng dress code niyan, e amputik ng kalsada, yong iba pa sa mga yan nabaha pa. Hindi n’yo man lang binigyan ng konsiderasyon yon? Kahit konting pang-unawa lang muna???”


Ang kanyang post ay naglalarawan ng malalim na pagkadismaya sa kawalan ng flexibility at empathy mula sa mga awtoridad sa panahon ng sakuna. Ang pagpuna ni Jecs ay nagbibigay-diin sa mga hamon na kinakaharap ng mga ordinaryong mamamayan na sinusubukang makabangon mula sa kalamidad. Sa halip na matulungan, nadama niyang dagdag pa sa pasanin ang pagtanggap ng tiket dahil sa isyu ng hindi pagsunod sa itinakdang dress code para sa mga nagmamaneho ng motorsiklo.


Ang ganitong uri ng sitwasyon ay nagtataas ng mga katanungan tungkol sa angkop na pagtugon ng mga awtoridad sa mga oras ng krisis. Ipinapakita nito ang pangangailangan para sa mas sensitibong paghawak sa mga sitwasyong kung saan ang mga mamamayan ay nasa proseso ng pagbangon mula sa mga epekto ng natural na sakuna. Ang kaso ni Jecs ay sumisimbolo sa pangkalahatang hinaing ng maraming biktima ng kalamidad na naghahanap ng kaunting pag-unawa mula sa mga may kapangyarihan.


Ang insidenteng ito ay maaaring maging isang punto ng pagmumuni-muni para sa mga lokal na pamahalaan at mga enforcement body kung paano nila maisasagawa ang kanilang mga regulasyon sa paraang hindi nakakadagdag sa pasanin ng mga taong nahaharap sa matitinding pagsubok. Ito rin ay isang paalala na sa mga panahon ng kagipitan, ang compassion at practical na suporta ay mas kinakailangan kaysa sa istriktong pagpapatupad ng mga patakaran na maaaring hindi angkop sa konteksto ng kasalukuyang mga pangyayari.


Sa pagtatapos, ang naratibo ni Jecs ay hindi lamang isang personal na reklamo kundi isang panawagan para sa mas malawak na pagkilala at aksyon sa pagbibigay ng leeway at suporta sa mga apektado ng mga sakuna, sa halip na magpataw ng karagdagang mga hirap sa pamamagitan ng hindi nababagong pagpapatupad ng mga regulasyon.